قرار دادهای میلیاردی فوتبال و پرداخت نکردن چندرغاز حقوق کشتی گیران

رحیمی  گفت:

اردوی مسابقات قهرمانی آسیا در قزاقستان برپا شده و بیشتر نفراتحضور دارند اما من دیگر نمی خواهم کشتی بگیرم! واقعیت امر این است که از اتفاقات موجود خسته و دلزده شده ام و می خواهم برای همیشه قید کشتی را بزنم.

رحیمی:

مشکلات مالی واقعاً در رشته ما بیداد می کند. از جوانی و زندگی ام زده ام اما دریغ از یک شاخه گل. حتی با آقای خادم هم صحبت کردم و تصمیمم را با او در میان گذاشتم. 20 سال است که از جیب خودم هزینه می کنم؛ از کفش و دوبنده گرفته تا مکمل و دارو و حتی غذا شاید باور نکنید قبل از مسابقات جهانی در اردوها به ما برنج خالی می دادند اما دیگر بس است خسته شده ام و انگیزه ای برای ادامه ندارم.

رحیمی از مشکلاتش می گوید:

من همیشه در سخت ترین شرایط کشتی گرفته ام و هیچ وقت اهل ناز و ادا نبوده ام. 15 سال است که عمرم را پای کشتی گذاشته ام اما هیچ چیزی ندارم. من خرجی خانه می دهم، هزینه دانشگاه دارم و از این لحاظ سخت در مضیقه هستم و دیگر توان ادامه دادن به این وضعیت را ندارم.

قهرمان وزن اول کشتی دنیا از آرزوهایش می گوید:

واقعیت این است که من دیگر باخت هایم را داده ام، تجربه ام را کسب کرده ام و الان موقع شکوفایی و درو کردن مدال ها است. تردیدی نکنید که قول می دهم در هر تورنمنتی که اعزام شوم با دست پر و مدال طلا باز گردم نه مشکل فنی دارم نه مشکل بدنی و دورنمای من طلای المپیک 2016 است اما با این شرایط دیگر نمی توانم بمانم.

فنی ترین کشتی گیر دنیا از تبعیض و ناعدالتی در ورزش بسیار گله مند است:

یک فوتبالیست درجه یک و نیمکت نشین قرارداد یک میلیاردی می بندد اما ما که قهرمان جهان هستیم و پرچم ایران را بالا می بریم چندر غاز حقوق ناچیز ماهیانه ما مدت هاست عقب افتاده و پول خرج یومیه مان را هم نداریم. شرایط واقعاً ناعادلانه است و هیچ کس به ما توجه نمی کند. هر شبکه ای که می زنی از اخبار گرفته تا برنامه های ورزشی همه مختص فوتبال است. جلد نشریات نیز فقط به فوتبال اختصاص دارد و ما هیچ سهمی از سبد ورزش نداریم. در حالیکه اگر یک دهم فوتبال به ما توجه شود وضعیت کشتی دگرگون خواهد شد.

رحیمی گفت:

شاید باور نکنید در 5 سال گذشته حداقل 100 کیلو وزن کم کرده ام. عوارض این وزن کردن ها بعداً معلوم می شود.

جانمان را گذاشته ایم تا پرچم ایران بالا برود آن وقت در فوتبال قراردادهای سه میلیاردی می بندند. این شرایط و این تبعیض فقط برای کشتی نیست و همه رشته های ما دست به گریبانند از بوکس تا تکواندو.

چرا باید بوکسور ملی پوش ما و قهرمان آسیا با دستکش پاره تمرین کند؟ این شرایط واقعاً من را دلسرد و بی انگیزه کرده شاید باور نکنید اما در سال جدید حتی یک بار هم به اردوی تیم ملی نرفته ام. دلم نمی آید حتی به باشگاه بروم. با این شرایط دیگر نمی توان ادامه داد.